Late Bloomer
Mood:  irritated
Topic: Opismeyts
Sa pinapasukan kong kompanya ay may isang bosing na nasa 70 anyos na yata (o baka mahigit pa). Suma total, para ko na siyang tatay. Kung buhay si Papa, kasing edad niya. Gustuhin ko mang ituring na parang tatay e hindi ko magawa. Paano naman ay mahilig pa ring magpa-charming (kahit wala nang K) ang matandang ito at magpahaging ng kung anu-anong salita. Palagi akong napapansin (na ikinaiirita ko na) kahit ano ang ayos ko at kung ano ang suot ko kahit anong oras. Madalas ay umiiwas ako at kung marinig ko na ang boses tiyak ay nagtatatakbo akong paakyat sa room ko. (Delikado pa ito at baka magkandasabit-sabit ang paa ko at mahulog sa hagdan pero quesehoda, kelangang makalayo agad!) Ngayong araw na ito e medyo maiksi ang palda ko as in above the knee. Kamalas ko nga lang at nasalubong ko sa pathway at wala nang pagkakataon na umiwas. "Oh, it’s you, Bing!" (Inglisero si tanda.) Pilit na ngiti at paiwas na paglakad pero nilapitan pa rin ako sabay haplos sa balikat. Mabilis ang lakad ko at sumusunod ang matanda. "You always seem not to recognize me at once!" kaswal na sagot ko. "Oh, it is because you always have something new! Now, you are in mini skirt. How could I not notice?" Sige pa rin ang lakad ko at aakyat na sana ako kaya lang masisilipan ako ng manyakis kaya dumiretso ako palabas pero nakasunod pa rin. "Materiales fuertes!" sabi ni tanda. Iiling-iling ako na pumunta sa canteen kahit wala naman akong balak pumunta doon. Hay, naku! Kung bakit kasi palagi akong napapansin ng matandang iyon. Hindi na lang tumingin hanggang gusto niya. Wala na sanang haplos sa balikat at talkies. Hindi ko man mabastos e halos murahin ko na siya nang tahimik. Naaawa rin talaga ako kasi palagi kong naaalala ang Papa ko pag nakakakita ako ng matandang katulad niya. Sabi kasi nila, noong bata-bata pa raw iyon e limitado ang kilos at hindi masyadong nakiki-pag-usap at lumalapit sa mga babae. Takot ata kay kumander. Pero ngayon, kung anu-ano na ang ginagawa at sinasabi. Late bloomer talaga si sir! Pauwi na siya ng alas kwatro at natanaw na naman niya ako na nakaupo sa room ng sekretarya (salamin kasi ang side walling ng kwarto). Buong akala ko e nakalagpas na at dumiretso na pauwi. Nagulat pa ako nang biglang bumukas ang pinto sabay sabing "Legs galore!" Halakhakan kaming tatlo nina Cathy at Mo. Mantakin mo nga naman ang pagkakataon, no? Iwas ka ng iwas, lapit naman ng lapit.