MGA LINTA PATI NA SA LIPUNAN
Mood:  sad
Topic: Ang Lipunan
(Filipino translation of Leeches... Even in the Society) Naalala ko noong ako ay grade schooler pa, napuna ng isa sa mga kaeskuwela ko ang tila pahabang itim na dumi sa aking binti. Inakala ko na dumi nga lamang at ito ay pinalis ng aking kamay. Hindi naalis. Laking takot ko nang sumigaw ang kaeskuwela ko, “Linta! Linta ‘yan!” Nanlaki ang ulo sa sindak at ubos lakas na inalis ko ang pagkakapagkit nito sa aking likurang binti. Nag-iwan ito ng latay na umabot ng ilang araw bago nawala. Nakakapagtakang hindi ko naramdaman na sinisipsip na ng linta ang dugo ko. Katulad ng nilalang na linta, may mga linta sa lipunang ating ginagalawan. Hindi pansinin dahil ikinukubli ang maiitim na motibo at intensyon, pinapalamutian ng kunwari’y kabaitan na yun naman pala’y kasakiman, itinatago sa pamamagitan ng mga matatamis na ngiti na yun naman pala’y ngiting aso, ikinukubli ng mga pag-aalalang yun naman pala’y peke at hindi totoo. Dalawang uri ang linta, ayon sa aking nasaliksik. Isang uri ng linta ay iyong sumisipsip ng walang mararamdaman ang biktima dahil sa taglay nitong laway na tumutulong sa hindi pagbubuu-buo ng dugo o iyong tinatawag na clotting. Ito ang uri ng linta na tumutulong sa medisina at ginagamit sa pagtatanggal ng impeksyon ng isang sugat. Ano naman kaya ang kontribusyon ng mga linta sa lipunan? Tulad ng uring iyon ng linta, ang mga linta sa lipunan ay halos hindi rin kapansin pansin sa una. Ito nga ay sa kadahilanang patago ang pagsipsip sa katas ng biktima. Kung maaari, hindi ito dapat mahalata, malaman, o mabulgar sa nakakarami. Sa kalaunan naman ay nalalaman pa rin sapagkat tiyak na tiyak na may makakapansin. Tulad ng linta sa aking likurang binti na napansin ng aking kaeskuwela. Maaasahan naman sila ng kinakatas na biktima dahil mayroon silang nasisipsip mula rito kung baga. Syempre nga naman, nakikinabang at ano pa ba naman ang silbi nila kung walang mahihita sa kanila? Ang isang linta raw ay kayang sumisipsip ng dugo na tatlong beses ng kanilang bigat sa isang pagkakataon. At pwedeng tumagal ng ilang buwan na hindi sumisipsip pagkatapos nito. Ang isang dulo nito na nagsisilbing harapan ay naroon ang maraming mata at minsan pa nga ay tatlong ngipin na siyang ginagamit sa pagsipsip. Nakakatawang isipin na may pagkakaiba pala ang nilalang na linta at ang linta sa lipunan. Habang ang linta sa mga sapa at lawa ay nag-iimbak para sa matagalang pangangailangan ng katawan, ang linta naman sa lipunan ay walang kapaguran sa pagsipsip sa katas ng kanilang biktima, walang awa at konsiderasyon sa kalagayan nito at sa maaaring pang bigyan ng katas nito. Kumbaga, habang may katas, sipsip lang ng sipsip. Hindi sila napapagod at walang pakiramdam, walang pakialam kung napapagod na ba ang biktima nila. Habang ang mga mata, katulad ng nilalang na linta, ay palaging nakamasid sa masisila. Maaaring iisipin mo na hindi ka kabilang dito… pero isipin mong mabuti. Hindi kaya isa ka sa mga linta na kinamumuhian ng mga kasama mo, kasambahay, kamag-anak, katrabaho, kakilala, kaibigan, o pinagsisilbihan? Kung hindi naman, mabuti at may matino kang kaisipan, may konsiderasyon at isa kang responsableng nilalang. Mabuti at higit ka sa nilalang na linta, mataas ang antas dahil nag-iisip at hindi makasarili.

Plastik!
Mood:  irritated
Topic: Ang Lipunan
Ang ganda ng ngiti sa akin ni Juana isang araw. Ang bati, “Ang sexy mo ngayon, Bing!” “Thank you!” sagot ko. Ewan ko ba kung bakit hindi ako nakaramdam ng kasiyahan sa komentong iyon. Kasi nama’y kilala ko na ang taong iyon sa pagiging plastik. Plastik ang tawag sa mga taong hindi totoo. Hindi sincere sa mga sinasabi at ipinapakita. Tinatawag din silang “Tupperware” o “Orocan”. Hindi ko alam kung mayroon ng bagong termino sa ganitong uri ng mga tao sa henerasyong ito. Basta, ang alam ko, hindi sila totoo, sila’y mga huwad na nilalang sa mundo. Di nga ako nagkamali sa aking naramdaman. Nalaman ko na hayun at si Juana ay nagkakalat ng komentaryo tungkol sa aking pananamit. At ang sabi pa raw na tila ganito “Bakit ganoon manamit si Bing? Para pa ring dalaga…” Hindi naman ako sigurado sa eksaktong ikinalat niya pero sigurado akong may mga sinasabi siyang masama o negatibo pag nakatalikod na ako. Tipikal sa isang plastik na taong tulad niya. Ngani-ngani kong sugurin at itanong “Ano ba ang problema mo sa pananamit ko?” Pero tiyak itatanggi nito ang sinabi niya. Plastik na, duwag pa. At isa pa, bakit naman ako magpapaapekto sa isang tulad niya? Mababaw na nga ang lebel ng pag-iisip, papatulan ko pa. Wala namang problema kung may magsasabi sa akin ng kanilang mga opinion tungkol sa pananamit, hitsura, katauhan, at marami pang iba tungkol sa sarili ko. Pero hindi kaya mas maganda kung tuwiran na lamang sasabihin sa akin ang mga iyon. Naniniwala ako na ang pagsasabi ng tapat ay katumbas ng pagsasama ng maluwat. At isa pa, mas mararamdaman ko ang isang pag-aalala kung hindi na ito ikinakalat sa iba para lamang may pag-usapan. Mas ayos kung ito ay sasabihin na mismo sa taong iyong pinapansin o napapansin. Pero subukan mo ang magkomento tungkol sa plastik na taong ito. Tiyak na mamasamain kahit na gaano pa kaganda ito sinabi. Me problema kasing sikolohikal ang mga ganitong uri ng tao. Nakakaawa lamang. Hindi alam ni Juana na kilala na siya sa buong opisina sa ugali niya. Akala niya yata kasingbabaw ng pag-iisip niya ang mga nakapaligid sa kanya. Iniiwasan na nga ang magkwento tungkol sa kanya ng nakakarami at ng mga unti unting nakakahalata sa kanyang pag-uugali. Tsk… tsk… plastik talaga… Hayun at kampante sa pagngiti sa akin. Para bang walang sinasabi o ginagawang masama kapag nakatalikod ako. Hay… plastik!

ISA AKONG BABAE
Mood:  happy
Topic: Ang Maging Babae
Isa akong babae kabilang sa mga karamihan ng mga babae sa bansang ito, o mas tama sigurong sabihin, sa mundong ito. May sariling mundong ginagalawan, may sariling kaisipan, may sariling mga pagnanasa, may sariling mga paniniwala, may sariling kahinaan, may pagkakaiba sa isang lalaki (meron nga ba?).

Isa nga ako sa karamihan ngunit sa palagay ko may malaking kaibahan sa karaniwan.

Isa akong Eba na nagpipilit iangat ang kalagayan sa karukhaang kinagisnan. Isang Eba na lumalaban sa kakaibang hamon ng buhay – nagpipilit isalba ang pamilyang mayroon, mag-isa, sa sariling pagkayod, mag-isa sa pagharap sa mga unos ng buhay.

Isa akong Eba na hindi nahihiyang magsabi ng nararamdaman at iniisip tungkol sa mga bagay-bagay. Pati na ang kagustuhang masiyahan sa pagtatalik ay tahasang ipinaaalam. Pati na kung saan gustong mahalikan, mahipo, madampian, lahat ay ipinaaalam nang walang pagdududa o pag-aalinlangan man lang. Isang Eba na sumusubok sa mga kaparaanang makapagbibigay ng kasiyahan sa sarili.

Isa akong babae na naniniwala sa Diyos, sa kanyang kapangyarihan, sa kanyang misteryo, sa kanyang awa. Isang babae na hindi nagdadalawang-isip ipaabot sa Diyos ang mga kaisipan, nararamdaman, mga kahilingan.

Maraming Eba ang tumatanggap na lamang, hindi nagbibigay; ang tumatahimik, hindi kumikibo; ang nagpaparaya, hindi pumapalag; ang nagtatago, hindi lumalabas; at ang nanonood lamang at hindi sumasali.

Hindi ako kabilang sa mga babaeng yaon. Isa ako sa mga kakaibang Eba – nagbibigay, kumikibo, pumapalag, lumalabas at sumasali. Tinitiyak ko na lahat ng karapatan ko ay nasa akin, lahat ng kalayaan ay nasa akin at lahat ng pagkilala ay sumaakin.

Kakaiba? Mapangahas? Maaari. Pero ito ay pagpapatunay na hindi ako isang karaniwang Eba.